Kheme, 1900 BC

Het was een van de jaarlijkse festivals waar heel Kheme reikhalzend naar uitkeek, het Egyptisch Feest van Wedergeboorte. Wat een roeping hadden al die mensen toch bij hun geboorte meegekregen, wat een offer hebben zij gebracht om hun leven in dienst te stellen van Verlichting, om zo het levende voorbeeld te worden van de Heilige Osiris, de Brenger van Verlichting en Verlosser. Jaren, soms zelf tientallen jaren hebben zij van hun leven gegeven om in diverse tempels de Leringen van het Linker of Rechteroog van Horus te doorgronden en eigen te maken. Ze leerden over de opbouw en structuur van het Heelal, ze leerden over de tekens van de Dierenriem, ze leerden over Eenwording van de Geest met Ra, Atum, afhankelijk van de term die in die periode gebruikt werd. Een Leerschool die door velen links bleef liggen vanwege de ontberingen en alle testen die het met zich meebracht. Slechts de weinigen die bereid waren om afstand te doen van hun aardse bezittingen, zij die de connectie met Ra verkozen boven de connectie met hun vrienden, hun huis en hun dagelijks eten, kwamen in aanmerking hiervoor. Alleen diegenen die al over de benodigde geestelijke bagage beschikten, mochten voor het oog van de Ptah verschijnen. De Ptah, de allerhoogste levende hogepriester van het district nam de tijd en ging in gesprek, en bepaalde na enige tijd of de zoekende werd toegelaten tot de priestersopleiding in de Tempels van Kheme. Kheme kende 1 Pharao, en daaronder vielen spiritueel gezien direct de Ptah’s die verantwoording aflegden aan de Pharao, daar waar het het opleiden en ‘afleveren’ van volleerde priesters betrof. Het werden uiteindelijk priesters die hun ziel wilden laten resoneren met Ra, op de manier die bij hen paste. Het werden de Geneesheren der Mensen, de Zieners van Ra, de Grote Gevleugelden die in het land van Ra de boodschappen ontvingen en die de wetten, opleidingen en normen van Kheme gingen vormgeven. Of het werden de priesters die met onze broeders de Dieren leerden communiceren, zodat er een brug tussen mens en dier onstond, wat weer heilzaam was voor heel Kheme. Kheme had als doel geheel te vergeestelijken, en het land had door de millenia heen de kennis, kunde en structuur verworven om dit te faciliteren. Het doel van de priesters in opleiding in de tempel: alle delen van de geest , licht en donker, links en rechts, boven en beneden, voor en achter, te integreren met zichzelf en met Ra, zodat de resonans tussen de priester en Ra volledig was. Was deze resonans compleet, dan mocht de priester na vele jaren opleiding opnieuw voor het oog van Ptah komen. De Ptah bepaalde de voortgang van de ‘neofiet’ en maakte de inschatting of deze ziel klaar was voor de volgende stap.

Terwijl Ptah rustig zijn ogen op de neofiet legde, sprak de neofiet over zijn opleiding en aan het eind van het gesprek kon de Ptah uitspreken:” Je bent van verre gekomen, ik zie dat je al je energievelden in balans hebt gebracht. Je resoneert met Ra. Maar je ervaart ook dat je niet echt volledig resoneert met Ra, omdat de volledige resonans niet mogelijk is, zolang je fysieke lichaam nog in de weg zit. Ik gun je de ervaring, je bent er klaar voor. Klaar om de scheiding van jou en je lichaam te ervaren, zodat je vrij en onbelemmerd volledig Ra kunt ervaren. Dat je opgenomen wordt in de armen van Ra, volledig in zijn universum mag verblijven en die ervaring in je wezen meedraagt. Hiervoor is er 1 ding nodig, en dat is dat wij jou je lichaam afnemen. Daarom stel ik je driemaal de vraag:” Ben je bereid te sterven?” En Ptah keek en hij zweeg.

De neofiet begreep de vraag en antwoorde:” Ja Ptah, ik ben bereid om te sterven, om mijn lichaam los te laten en op te gaan in de armen en bescherming van de Oneindige Ra. Ra zal mij goed gezind zijn. In het vertrouwen dat ik mijn lichaam achter mij laat zal ik Ra bezoeken en mijn opleiding gebruiken. Ik heb geleerd hoe ik in iedere situatie mijn balans kan behouden. Ik zal Ra mogen aanschouwen, en samen met zijn Eeuwige Zegen terugkeren! Ptah, ik zal sterven en ik zeg u, ik zal terugkeren in mijn lichaam waarna de Oneindige Ra onbelemerd door mij heen zal schijnen. Ik zal door Knut sterven en opnieuw geboren worden, in hetzelfde lichaam! De Ptah keek, knikte en zei:” Het zij zo.”

De neofiet werd voorbereid en mocht onder begeleiding afreizen naar het Noorden, naar het Machtige Gebouw, het huis van Kheme, om daar te sterven in ‘Knut’, Ra te ontmoeten en als Wedergeborene weer wakker te worden. Hoevelen hebben zich vol overgave in de Tombe neergelegd, hoevelen heeft ‘Knut’, de Grote Pyramide, in zijn lichaam gehad. Knut, die eeuwig over de wereld uitziet, met zijn paarse keramische laag, met zijn oneindige zilveren geschriften die aan de buitenkant op zijn lichaam geschreven zijn. Knut, met zijn fonkelende kristallen top, teken van buitenaardse afkomst, gebouwd door Tehutaj de Atlantier. Over hoevelen heeft Knut zich ontfermd, zijn magische stralen binnenwaarts gericht op de hoopvolle neofiet in de tombe. Knut helpt iedereen in Zijn armen te gaan rusten, Knut helpt iedereen die erom vraagt de Eenwording met Ra te ervaren. Knut is welwillend iederen weer veilig en Herboren in zijn lichaam terug te brengen, veilig in de Tombe. De Tombe van Knut. Het zijn slechts de verhalen van de weinige Overlevenden, de Herborenen, die het ware verhaal van Knut kunnen navertellen. Want een ding kan Knut ons niet geven, en dat is heerschappij over onze Zinnen. Hoe genadeloos is Knut, hoevele zielen verloren hun leven, hoevelen hebben Knut onderschat. Hoevelen verbrandden in de Tombe hun zenuwen, waren hun emoties en angsten niet de baas toen Knut de karmische cirkel tijdens de Inwijding opnieuw sloot. Alle toekomstige levens werden in 3 dagen tijd versneld beleefd. Drie dagen tijd om alles te beleven, te verwerken en te integreren. Om uiteindelijk bij de Hoogste Trede van Inwijding, bij de Totale Eenwording met Ra, te ervaren dat al het materiele een illusie is. Dat ook het ‘ik’ een illusie is. Dat het ‘ik’ de uiteindelijke weerstand is tussen de Eeuwige Schepper en het Zelf van de mens. Een illusie, als je het tenminste tijdens de Inwijding overleefde. Hoevelen kregen hallucinaties van Knut die ze voor Waar aannamen, terwijl het slechts projecties waren van diepliggende angsten. Angsten die bovenkwamen en vrijgemaakt wilden worden, de vastgepakt werden en waarheid werden. De angst kreeg vorm binnen Knut, en toen de neofiet dacht het leven te gaan verliezen door deze levend geworden angst, werd deze angst ook de werkelijkheid.

Hoevele lichamen zijn levenloos Knut weer uitgedragen. Zij die, toen het erop aankwam toen zij volledig alleen waren met Knut, Knut onderschat hadden en in plaats van bij Zichzelf te blijven, in de angst schoten. Daarmee werd hun wens om in de Eindeloze Eeuwigheid te Verblijven, ineens de start van een nieuwe reis werd, die begon aan de keerzijde van de Glorie van Eindeloze Eeuwigheid, en wel in de Eeuwige Eindeloosheid. De staat waarin de ziel verloren is, en vandaaruit via vele harde incarnaties opnieuw wakker geschud zal moeten worden, om uiteindelijk, op eigen kracht ditmaal, bewust en via het Aardse leven, de Eenwording met de Schepper te gaan ervaren. Zij die sneuvelden, hun lichamen waren ontdaan van alle energie, en deze mensen incarneerden noodgedwongen en ontvingen een nieuw lichaam van Ra. Ze begonnen een nieuwe weg, opnieuw, op weg om via pijn en afzien in het leven opnieuw wakker geschud te worden, om hun Zelf opnieuw te leren herinneren.

Zij die Knut betraden, Ra ontmoetten en als Wedergeborene ontwaakten in de Tombe, werden de Wedergeboren Priesters van Kheme. Zij werden de zieners, de geneesheren, de beschermers van de farao, de Grote Gevleugelden die met Ra direct communiceerden. Zij kregen een geestelijke taak om het welzijn van Kheme te borgen. En om de boodschap van Liefde zolang als mogelijk was te laten galmen in de oren van eenieder die wilde horen.

Gezegend zij ook diegenen, die voor de deur van Knut tot dieper inzicht kwamen, hun Zijn evalueerden en op het laatste moment besloten Knut de rug toe te keren. Zij keerden rechtsom, hun toekomstig heil afwendend.

En hoe Gezegend is die wereld, die millenia nadat de naam ‘Knut’ voor het laatst uitgesproken is, die deze zielen opnieuw zal mogen ontvangen. Het zijn de gesneuvelden, die aan de hand van de Schepper opnieuw tot wasdom werden gebracht. Het zijn de achterkleinkinderen van Tehutaj de Atlantier, die hun opnieuw verworven licht over de mensheid willen laten schijnen. Temidden van radeloosheid en duisternis zullen zij de wereld verbazen met kun krachten en alsnog de belofte van Knut aan de wereld inlossen.